19 november 2012

Huilende bomen

Ik fietste vandaag door een mistig landschap. Het was koud en vochtig. Een saaie dag, zoals je ze wel vaker hebt in deze tijd van het jaar. Onder een boom viel er een druppel naar beneden, keihard op mijn wang. Ongelooflijk dat een klein druppeltje zo'n kracht kan hebben.

Opeens moest ik weer denken aan wat de meiden altijd zeiden toen ze kleiner waren waren. 'De bomen huilen'. Ik moest er om lachen en de dag was gelijk minder saai. Het is inderdaad net of de bomen huilen als het wat mistig is. Je hoort de druppels om je heen vallen, je ziet ze hangen aan de takken of bladeren.

De sfeer op dit soort dagen past goed bij de tijd van het jaar. De herfst kondigt de winter aan, een tijd van stilte, rust en inkeer. De bomen 'huilen' om het afscheid van hun bladerpracht, maar weten dat ze in het voorjaar weer fris en groen zullen zijn. De periode van rust brengt nieuwe kracht!

Laten we een voorbeeld nemen aan de bomen. Een beetje treuren om wat was, maar ook vooruit kijken naar de tijd dat het weer lichter wordt en alles er vrolijker uitziet. Ondertussen kunnen we binnen genieten van warmte en kaarslicht. Daar word ik in de winter altijd blij van. En zodra de zon zich even laat zien lekker naar buiten!

Hoe kom jij de winter door?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten