26 september 2011

Uit met de meisjes

Afgelopen zaterdag was ik met vriendinnen in Leiden. We maakten een hofjeswandeling terwijl ondertussen de monden niet stil stonden. Het was ons halfjaarlijkse uitje en we hadden het gevoel dat de zon speciaal voor ons extra z'n best deed. Eigenlijk hadden we de zon niet eens nodig. De warmte die we allemaal voelen als we zo bij elkaar zijn, is heel bijzonder en maakt dat we weer even vooruit kunnen in de beslommeringen van alledag. We hoeven elkaar maar weinig uit te leggen en kunnen grote en kleine problemen in de groep gooien. Voor iedereen is er een luisterend oor (of zes) en een knuffel of een zoen. Tussen de verhalen door bewonderden we de hofjes en zagen onszelf daar ook al wonen met z'n allen: later... als we grijzer en wijzer zijn!


Met dank aan Marion voor de mooie foto's!


20 september 2011

Worteltjestaart?

Jullie kennen vast wel de mop over worteltjestaart? Nee? Hier komt-ie:
Een konijn komt bij de bakker en vraagt naar worteltjestaart. De bakker heeft het helaas niet. Een week later staat het konijn opnieuw in de winkel en weer heeft de bakker geen worteltjestaart.
Dit keer besluit de bakker het konijn voor te zijn en bakt worteltjestaart. Het konijn staat een week later weer voor de toonbank en vraagt naar worteltjestaart. Als de bakker bevestigend antwoord, zegt het konijn: 'Vies hè?'
Wij vinden worteltjestaart toevallig wel lekker en vanmiddag heb ik een wortelcake gebakken naar dit recept. Ik heb er wat minder suiker in gedaan (ongeveer 100 gr) en geen walnoten. Bij de thee hebben we een lekker smeuïg plakje weggewerkt!

Eet smakelijk!

9 september 2011

Vreemde vogel

Aan ons tuinhek hangt al jaren een hol boomstammetje dat ik voor de vogels iedere winter vul met vetbollen. Deze week ontdekten we een wel heel vreemde vogel bij de restanten van afgelopen jaar:

5 september 2011

Edward Hopper

Een van de voordelen van een iMac is dat je een diavoorstelling als achtergrond op je scherm kunt afspelen. Ik heb een map met favoriete schilderijen en iedere vijf minuten wisselt de afbeelding. Vanochtend kreeg ik als eerste 'Chop Suey' van Edward Hopper te zien:


Het is een schilderij waar ik lang naar kan kijken. Ik vind het een intrigerend beeld, deze twee dames aan tafel. Waarom lijkt de ene zich zo alleen te voelen en geldt dat ook voor de vrouw die we op de rug kijken? 'Samen maar toch alleen' is een terugkerend thema in Hopper's werk. Op de site van de National Gallery of Art in Washington kun je iets meer lezen over dit schilderij.





1 september 2011

Borden

Deze mooie reclames kwamen we al wandelend tegen in Frankrijk: